3 godzin temu
Unia Europejska zatwierdzi umowę z krajami Mercosur, ale wdrożyła też środki chroniące jej własnych rolników. Jak zwracają uwagę analitycy, większość państw czy bloków handlowych zawiera w tej chwili gwałtownie umowy handlowe chcąc się uchronić przed efektami polityki handlowej prezydenta USA Donalda Trumpa.
Unia Europejska zatwierdziła 6 listopada środki ochronne, które zabezpieczą unijnych rolników przed dumpingiem cenowym lub gwałtownym wzrostem importu z nowych partnerów handlowych – Argentyny, Brazylii, Paragwaju i Urugwaju znanych jako blok Mercosur. Środki te obejmujące m.in. kontyngenty eksportowe i kontrolę ewentualnych dopłat do produkcji rolnej oraz cen eksportowych zaproponowała Komisja Europejska, by „wyjść naprzeciw” postulatom „koalicji niechętnych”, na której czele stały Francja i Polska obawiające się, iż ta umowa handlowa może zaszkodzić unijnemu rolnictwu.
Umowę handlową z Mercosur negocjowano 25 lat. Unia liczy, iż dzięki niej europejskie przedsiębiorstwa zaoszczędziłyby ponad 4 mld euro rocznie na cłach i rozszerzyłyby swój dostęp do rynków Mercosuru. Dodatkowym impulsem jest możliwość ściślejszego połączenia obu regionów w chwili, kiedy polityka handlowa administracji Trumpa demoluje światowy system wolnego handlu a Chiny ograniczają dostęp do kluczowych metali ziem rzadkich.
Umowa prawdopodobnie zostanie podpisana podczas zbliżającego się szczytu Mercosur w Brazylii, który może odbyć się 20 grudnia.
Jak stwierdzają analitycy, można już zaobserwować, iż polityka administracji USA spowodowała wielkie przyspieszenie negocjacji handlowych zarówno pomiędzy blokami państw, jak i bilateralnych. Poza umową Unia Europejska-Mercosur, Unia Europejska zaktualizowała istniejącą od 2000 roku umowę z Meksykiem uzupełniając ją częścią dotyczącą otwarcia rynków rolno-spożywczych i kontraktów rządowych. Następna z kolei jest umowa z Indonezją, którą zawarto 23 września. Ma ona doprowadzić do obniżenia ceł na eksport z UE o 600 mln euro. Unia negocjuje też od 2022 roku nową umowę z Indiami. Rozmowy te nabrały tempa, a obie strony dążą do osiągnięcia porozumienia do końca tego roku. Postępy poczyniono też w rozmowach z Filipinami i Tajlandią, wznowiono negocjacje z Australią i Malezją oraz Kanadą i rozpoczęto negocjacje ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi. W lipcu została też zawarta umowa z krajami EFTA – Szwajcarią, Islandią, Liechtensteinem i Norwegią. Unia spodziewa się też przyspieszenia negocjacji z Japonią i Wietnamem. Nowa Zelandia wznowiła rozmowy z UE po dekadzie przerwy i zadeklarowała, iż dąży do zawarcia umowy w ciągu dwóch miesięcy.
Nie tylko Unia negocjuje umowy dwustronne. Brazylia spodziewa się sfinalizować umowę ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi do końca 2025 roku. Zresztą ZEA rozpoczęły szereg rozmów handlowych oraz inwestycyjnych i współpracy, aby zmniejszyć swoją zależność od paliw kopalnych i zwiększyć długoterminowe możliwości wzrostu. W styczniu jednego dnia podpisano trzy umowy – z Kenią, Malezją i Nową Zelandią. ZEA prowadzą także dalsze rozmowy z Japonią, Chinami, Koreą, Australią, Pakistanem, Indiami, Turcją i Mercosurem.
