Tempo wycofywania substancji czynnych i środków ochrony roślin w UE nie jest równoważone dostateczną liczbą praktycznych alternatyw. W wielu państwach członkowskich rośnie presja ze strony chorób i szkodników, a ograniczona dostępność narzędzi powoduje ryzyko powstawania odporności. Najbardziej narażone sektory – takie jak ziemniaki, buraki cukrowe, warzywa, owoce, tytoń czy rzepak – mogą tracić choćby 50% plonu, a w przypadku produkcji specjalistycznej choćby 80%.
